[ Marvel / MCU ] CHANCE โอกาสของฆาตกร

ALIVE

“ ชื่อของฉันเหรอ? อไลฟ์ ที่แปลว่ายังมีชีวิตอยู่ ”

———

ครั้งหนึ่งฉันเคยใช้ชีวิตอยู่โดยที่มือเปื้อนเลือด และไม่อาจล้างออกได้คล้ายบาปที่ติดตัวไปตลอดชีวิต

ต้องหนีเอาตัวรอดหัวซุกหัวซุนอยู่ทุกวัน ซึ่งไม่รู้ว่าตนเองจะรอดไปถึงเมื่อไหร่ และจะตายตอนไหน เริ่มคร่าชีวิตคนไปไม่ถ้วนโดยที่ตนเองไม่ได้มีอุดมการณ์ หรือเป้าหมายยิ่งใหญ่ 

เหมือนคนซึ่งเคยถูกตราหน้าว่าชั่วช้า แต่กลับกลายเป็นวีรบุรุษ วีรสตรีผู้สละชีพในตอนท้ายของนิยายเล่มหนึ่ง

ฉันเริ่มฆ่าคน และฆ่าไปเรื่อย ๆ นับไม่ถ้วนโดยไม่รู้ว่าทำไปทำไม ทำไปเพื่ออะไร ตัวฉันไม่เคยรู้สึกผิดที่สังหารคนไปนับไม่ถ้วน และไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองถูกต้องเลยสักครั้งที่ทำไป

บางทีก็นึกขึ้นได้ว่าตัวเองเพียงแค่ต้องการหาคำตอบบางอย่างที่ค้างคาอยู่ในใจ. . .

ทว่าความเป็นจริงแล้ว ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคำถามที่ต้องการคำตอบ คืออะไรกันแน่ หากไม่ทราบคำถาม จะไปได้อะไรกัน . . . มันคงเหมือนวิชาคณิตศาสตร์ที่ไม่มีโจทย์ จึงไม่สามารถหาคำตอบได้นั่นแหละ

และนี่ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่มือเปื้อนอาบไปด้วยเลือด ฉันมองใบมีดในมือที่มีของเหลวหยดย้อยลงพื้น ผู้หญิงตรงหน้ามองมาด้วยแววตาสั่นเครือพลางโอบกอดลูกสาวของตัวเองไว้แน่น แม้เด็กคนนั้นจะไม่ตอบสนอง แต่ก็ยังคงมีชีวิตอยู่ และคาดว่าหากตายก็ได้รับความรัก จนวินาทีสุดท้าย

หล่อนมองมาด้วยหยาดน้ำตาที่ไหลลงผ่านแก้ม ก่อนจะเปล่งเสียงออกมาอย่างเหลืออด สุรเสียงเจือไปด้วยความโกรธแค้น ความเศร้าใจ ความหวาดกลัว และการตั้งคำถาม. . .

“ ฮึก. . . ส-สำหรับแก ชีวิตคืออะไรกันแน่!? ถึงได้ทำลงไปแบบนี้ ” นัยน์ตาสีมาเจนต้าของฉันวูบไหวชั่วขณะ 

แล้วชีวิตคืออะไรกันแน่?

นี่คงเป็นคำถามที่ฉันเฝ้าถามตัวเองทั้งชีวิต แต่ไม่รู้เลย. . . และคำตอบที่ฉันใฝ่หา ทั้งชีวิตนี้ ฉันตระหนักได้เลยว่าไม่มีวันหาคำตอบนั้นเจอแน่ ๆ 

ฉันโยนโทรศัพท์มือถือไปให้หล่อนก่อนจะนั่งลงพื้นอย่างไม่ถือตัวนัก “ อ-อะไร? ”

“ โทรหาตำรวจ เรียกรถฉุกเฉิน จะทำอะไรก็ทำ ฉันไม่อยากหนีแล้ว. . . ” หล่อนคว้ามือถือ ก่อนจะเปิดเครื่องด้วยมือสั่น ๆ กดเบอร์โทร และพูดคุยกับตำรวจ จนกระทั่งเสียงไซเรนดังขึ้น

ในขณะเสียงฝีเท้าของเจ้าหน้าที่เริ่มใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ฉันก็ค่อย ๆ ขยับเข้าไปหาหญิงสาวคนนั้นเช่นกัน หล่อนถดตัวหนีจนหลังติดกับกำแพงด้วยความหวาดกลัว และไม่ไว้ใจ ไม่วายยังโอบลูกตัวเองไว้แน่น

มือซีดของฉันเกลี่ยปอยผมเด็กน้อยคนนี้ที่ใบหน้าเริ่มเปลี่ยนสีเพราะเสียเลือด และจ้องไปที่ผู้เป็นแม่ “ ชื่อของเด็กคนนี้? ”

ปัง! ยังไม่ทันได้คำตอบเสียงปืนก็ลั่นขึ้น พร้อมกระสุนที่ทะลุเข้าร่างฉัน สัมผัสได้เลยว่าเฉียดหัวใจเพียงใด. . . ฉันกระอักเลือดใส่ฝ่ามือของตัวเองกองโต และใช้สายตาจ้องมองของเหลวในมือ

ต่อให้ตายก็ล้างบาปไม่ได้ ต่อให้ผู้คนที่โกรธแค้นด่าทอ สาปแช่ง หรือรุมทรมานแทบตายก็ชดใช้ไม่หมด สายตาเริ่มพร่าเลือนขึ้นทุกที 

ฉันที่นั่งอยู่ทรงตัวไม่ไหวจนร่างกายล้มกระแทกพื้นปูน ฉันมองไปยังผู้หญิงคนนั้นด้วยสายตาว่างเปล่า รวมทั้งปลงกับชีวิตแสนหน้าสมเพชของตนเอง สุดท้ายก็โดนวิสามัญตายสินะ. . .

แต่ไม่นึกไม่ฝันว่า “ ลิลลี่. . . ค-คือชื่อของเด็กคนนี้ ”

หล่อนจะตอบฆาตกรต่อเนื่องแสนหน้าเกลียดน่าชังคนนี้ ฉันยิ้มอ่อนแรง ก่อนจะหลับตาลง และต่อให้ตายอีกร้อยครั้งพันครั้ง ก็ชดใช้ความผิดไม่หมดหรอก

———

18/12/2022

ยังไม่ได้แก้คำผิด

———

0986024676

โดเนทได้ทางทรูวอลเล็ต

———

TALK TALK : เนื่องเรื่องของทางฝั่งจักวาลมาเวล ไม่ตรงตามต้นฉบับ มีการปรับเปลี่ยน และคลาดเคลื่อนอย่างมากตามความต้องการของผู้เขียน